در میان یونانیان باستان که مجسمههای باشکوهی میتراشیدند، چهرههای مرد با آلت تناسلی کوچک خلق میشدند که هم قدرت مرد و هم توانایی مهار میل جنسی را نشان میداد.
با این حال، اگر مطمئن هستید که آلت تناسلی شما کوچک است، مقایسه اندازهگیریهای خود با اندازهگیریهای موجود در اینترنت قطعا به شما کمک نمیکند که احساس بهتری داشته باشید. اگرچه مطمئناً روش ها و محصولات زیادی (مانند کرم بزرگ کننده آلت تناسلی) پیدا خواهید کرد که نوید بزرگ کردن آلت تناسلی شما را می دهند.
آیا این وعده ها آنقدر خوب هستند که واقعیت داشته باشند؟
طول متوسط آلت تناسلی مردانه حدود 10 سانتی متر است.
بزرگ شدن آلت تناسلی - انتظارات
طب مدرن این توانایی را دارد که طول و ضخامت آلت تناسلی انسان را تغییر دهد.
جراحان می توانند آلت تناسلی را با بریدن رباط هایی که آن را به لگن متصل می کنند، بلندتر کنند. اما این فقط باعث می شود که آلت تناسلی شل بلندتر به نظر برسد. برای آلت تناسلی نعوظ کار خاصی انجام نمی دهد، جز اینکه آن را ناپایدارتر و سخت تر می کند. روشهای غیرجراحی برای افزایش طول، کشش آلت تناسلی را برای چند ساعت در روز با استفاده از نوار لاستیکی به مدت چند ماه پیشنهاد میکنند. مشابه بریس های دندانی، آنها به آرامی آلت تناسلی را "تغییر" می کنند و در کل می توانند 1-2 سانتی متر اضافه کنند.
برای ضخیمتر کردن آلت تناسلی، ایمپلنتهای جراحی یا «گرافتها» به دو طرف آلت تناسلی دوخته میشوند یا پیوند چربی، سیلیکون یا عضله در زیر پوست قرار میگیرند تا قطر آلت تناسلی افزایش یابد. این روشها کاملاً قابل اجرا هستند که باعث افزایش قطر میشوند، اما میتوانند آلت تناسلی را عجیب، نرم، تقریباً شبیه خمیر کنند و عوارضی مانند فرسایش پوست یا عفونت ایجاد کنند که نیاز به برداشتن همه ایمپلنتها دارد. و زمانی که این اتفاق می افتد، تغییر شکل می تواند غیرقابل برگشت باشد و واقعاً چیزی را که در ابتدا کاملاً عادی بود خراب کند.
پس چگونه می دانید کدام یک برای شما مناسب است؟چه چیزی امن است؟چه چیزی موثر است؟
صادقانه بگویم، به هیچ وجه. این به این دلیل است که مانند تمام جراحی های پلاستیک، جراحی آلت تناسلی بیشتر در جهت ارضای هوس های بیمار است و مشکل اصلی را حل نمی کند. این دلیل کمبود داده های منتشر شده در مورد روش های بزرگ کردن آلت تناسلی است، چه رسد به مقایسه بین آنها.
بزرگ شدن آلت تناسلی یک واقعیت است
با این حال، اخیراً مقاله ای علمی منتشر شده است که نتایج 17 مطالعه 21 روش جراحی و غیرجراحی مورد استفاده برای بزرگ کردن آلت تناسلی را بررسی می کند. نتایج بسیار آشکار شد.
1192 مرد با آلت تناسلی سالم که تحت عمل جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. اکثریت قریب به اتفاق مردانی که تحت عمل قرار میگیرند، قبل از عمل، آلت تناسلی با اندازه نرمال داشتند.
روشهای جراحی شامل برداشتن رباط تعلیقی (طولکردن)، پیوند چربی (محور)، فلپها (محور)، و "جداسازی آلت تناسلی" بود. روشهای غیرجراحی شامل تزریق (محور)، اکستندر (طول) و دستگاههای وکیوم (طول) بود.
در میان روشهای غیرجراحی، اکستنشن قطعا طول را افزایش داد، اما فقط کمتر از 2 سانتیمتر. تزریقها باعث افزایش دور شدند، اما با عوارض قابلتوجهی (آلت تناسلی تودهای) همراه بودند.
قابل توجه است که میانگین سطح رضایت در بین مردان تحت درمان تنها 20 درصد بود!
اگر قبل از هر روشی، بیماران مشاوره های دقیقی دریافت کرده و جزئیات را از جمله در مورد اندازه طبیعی آلت تناسلی روشن می کردند، در بیشتر موارد از انجام عمل بزرگ کردن آلت تناسلی خودداری می کردند.
نتیجه گیری
وقتی صحبت از بزرگ شدن آلت تناسلی به میان می آید، مراقب باشید! بهخاطر خیالپردازیهای نه چندان منطقی، آنچه را که در حال حاضر دارید و آنچه میخواهید انجام دهید، واقع بینانه ارزیابی کنید.
لطفا توجه داشته باشید که اکثر مردان (80٪! ) که تحت چنین روش هایی قرار گرفته اند، در نهایت از نتایج راضی نیستند. اطلاعات کاملی در مورد اینکه چه چیزی ممکن است اشتباه باشد و هر چند وقت یکبار اتفاق می افتد، دریافت کنید.
و به یاد داشته باشید که در اکثریت قریب به اتفاق موارد، نگرش ها و مهارت ها بسیار مهم تر از اندازه هستند و زنان اصلاً شما را به خاطر این موضوع دوست ندارند.